Zweten in een Nederlandse sweatshop

Van vorige week woensdag tot zondag werd de Bengaalse sweatshop naar Den Haag gehaald. Mama Cash en de Schone Kleren Campagne sloegen voor deze actie de handen ineen om de Nederland te laten zien waar 99 procent van onze kleren gemaakt wordt. Het is geen fijn gezicht en een behoorlijke wake-up call dat we moeten stoppen met kleding kopen die niet eerlijk is geproduceerd door merken die weigeren transparant te zijn over de productie.

De pop-up sweatshop van Women Power Fashion

Sinds de ramp van Rana Plaza, waarbij in 2013 wel 1100 textielarbeiders om het leven kwamen, zijn steeds meer mensen zich ervan bewust dat er een extra prijskaartje zit aan hun goedkope kleren. Toch is het nog steeds ontzettend moeilijk om echt verandering in de industrie te brengen. Met het project Women Power Fashion sloegen Mama Cash en de Schone Kleren Campagne de handen ineen om activistes te steunen die hier verandering willen brengen. Een van de activiteiten van Women Power Fashion is dus deze pop-up sweatshop.

Honderden vrijwillegers kruipen in de huid van een sweatshop medewerker

Meer dan honderd vrijwilligers zijn komen naaien in de sweatshop, waaronder ook verschillende kamerleden die hun steun wilden betuigen voor de goede zaak. De stropdassen die genaaid werden konden achteraf worden gedragen als fashion statement, hét kleding symbool voor invloed en macht. Het is de bedoeling de stropdas anders te dragen, bijvoorbeeld als strik of sjaal en dit onder de #myfashionstatement en #hetkananders te delen. Op deze manier proberen de deelnemers een boodschap aan de kledingindustrie te geven.

Wil jij ook nog mee doen? Helaas is de sweatshop actie alweer voorbij, maar je kan wel een petitie tekenen waarmee je kledingmerken oproept om transparanter te zijn over de manier waarop hun kleding gemaakt wordt. Zeker tekenen dus!
Teken hier: http://schonekleren.nl/campagnes/wpf/wpf

Trots op de eerlijke kleding bloggers!

Wij waren zelf niet bij deze geweldige actie, maar een hoop van onze favoriete bloggers wel. Keihard gingen zij aan het werk om stropdasjes te naaien, allemaal hun eigen simpele taakje dat ze in de hitte en lawaai moesten uitvoeren. Zij hoefden maar voor twee uur, in Bangladesh zitten de vrouwen meestal wel 12u achter elkaar achter de naaimachine, om vervolgens niet genoeg loon te krijgen om van rond te komen. Ik vind het echt super goed dat deze dappere blogsters de sweatshop zijn ingestapt om hun solidariteit te laten zien en te proberen meer aandacht te creëren voor dit belangrijke onderwerp. Lees hier over hun ervaringen in het werken in een sweatshop:

Sara van When Sara Smiles: http://whensarasmiles.nl/women-power-fashion-ervaar-nu-hoe-is-om-sweatshop-werken/

Hermien van Kouwekleren: http://www.kouwekleren.nl/twee-uurtjes-in-de-sweatshop/

Hailey van Palace of Bliss: http://palaceofbliss.nl/sweatshop-woman-power-fashion/

Desi van de Aandachtig blog: http://www.aandachtigeblog.nl/hoe-is-om-sweatshop-werken/

Merel van De Groene Meisjes: http://www.degroenemeisjes.nl/leuke-dingen-90/

Wil je kijken hoe het er allemaal echt uitzag? Metro heeft een leuke kleine reportage gemaakt waar je kan zien hoe het eraan toeging.

Bron foto: http://schonekleren.nl/nieuws/2017/05/politici-aan-het-werk-in-bengaalse-sweatshop

Project Cece is een verzamelwebsite voor eerlijke en duurzame mode. Door de leukste merken en winkels op één website te verzamelen maken we het makkelijker om duurzame mode te vinden. Neem eens een kijkje in onze shopsectie!

---